Hoezeer waardeer ik niet de Dadaïsten ? Vooral de manier waarop zij de werkelijkheid van alledag in hun kunstwerken weergeven. Lopend in een straat in een bepaalde stad, op een bepaald moment in de tijd, pakt de artiest van alles en nog wat op en maakt in zijn atelier een collage van verloren snoeppapiertjes en kassabonnetjes die hij heeft verzameld, vult dat aan met een uitgeknipte kop uit de krant van die dag waarin oorlogsberichten worden weergegeven en schetst zo een dagelijkse stadswandeling. Zo construeerden bijvoorbeeld Man Ray, Max Ernst en Kurt Schwitters hun kunstwerken. Ben zeker geen kunstenaar, maar ik mag graag zo links en rechts snippers rapen. Zo’n snipper roept bij mij een associatie op en mogelijk ook bij de kijker. Zijn het niet bouwstenen voor een verhaal?
SNIPPERS VAN DE STRAAT – OVERZICHT
