Ha Ton,
Je schrijft over de opening van het academisch jaar en hoogleraren die door de straten paraderen. Kuyper beschrijft dat hij verlangend uitkeek naar dat moment en dat hij blij was ze terug te zien.
- TONEELSTUKJE
Dat verlangen heb ik nooit gekend. Integendeel. Tijdens mijn werkzame leven aan de Katholieke Universiteit Nijmegen (1979-1983) en de Erasmus Universiteit Rotterdam (1983-2019) heb ik nooit enig verlangen gehad naar de opening. Vooral omdat het toneelstukje dat dan werd opgevoerd een grote schijnvertoning was van mensen die het liefst de hele dag en nacht in hun toga zouden lopen en slapen. De echt goede hoogleraren – die waren er gelukkig ook – probeerden die manifestaties zoveel mogelijk te vermijden want ze wisten (net als wij) dat er velen anderen waren die dan hun ‘Finest Hours’ vierden omdat ze de rest van het jaar als ongelukkige en soms gemankeerde professoren hun ‘wetenschap’ moesten bedrijven, vaak in dienst van (en in elk betaald door) commerciële bedrijven en instellingen.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – alma mater (6)”