Stationsplein
In mijn logboek vond ik wat aantekeningen en wat snap shots van Dortmund. Een aantal jaren kwam ik regelmatig in Dortmund. Voor een steden reis ligt deze stad niet direct voor de hand. Ik kwam er voor het werk. In een kantoorflat tegenover het DB Hauptbahnhof moest ik dan zijn. Het station uitkomend toont zich de nieuwbouw en dan weet je dat de stad in de 2e wereldoorlog zwaar gebombardeerd was. De werkplek was het Institut für Landes- und Stadtentwicklungsforschung des Landes Nordrhein-Westfalen. Mooi die naam, laat weinig aan de verbeelding over. Mijn werkrelatie daar was met de ‘Stellvertretende wissenschaftliche Institutsleitung und Leiterin der Forschungsgruppe ‘Sozialraum Stadt‘. Altijd werd ik hartelijk en met veel egards ontvangen. Hier was de collegiale omgang wel anders dan ik gewend was. Door elkaar heen praten was er niet bij, altijd een beleefde groet met naam en toenaam, wel een grondig debat met vele argumenten en onderbouwing, maar dan zonder stemverheffing. De titulatuur en de hiërarchie ordende de omgang in de onderzoeksgroep.
Allerlei mogelijkheden waren er ook om de stad wat beter te leren waarderen. Liep door het centrum merkte leuke hoekjes en gaatjes op.
Niet bewust op zoek naar, kwam ik eens na een zwerftocht in de buurt van het Westfalenstadion. Dat heet nu overigens anders en draagt de naam van de sponsor van de club die daar huishoudt: ‘Signal Idun Park’. Wel zag ik afbeeldingen van de club, maar op dat moment vulde rumoer dat parklandschap niet. Ik wandelde over een rustieke openbare begraafplaats, dat veel indruk op me maakte. Afgaande op de zerken die schots en scheef, links en rechts onder de bomen in het gras omhoog staken, vermoedde ik een Joodse begraafplaats. Ik vind de naam van dat kerkhof zo gauw niet terug in mijn logboek. Ik moet eens teruggaan naar die plek om beter te kijken en dan zoek ik ook het gedenkteken op die Joodse begraafplaats, waarmee de 5095 Russische dwangarbeiders herdacht worden die in Dortmund zijn omgekomen in de Tweede Wereldoorlog.
Foto: John Loewenhardt.
Met het onderzoeksgezelschap maakte ik ook uitjes, studiereis of veldwerk heet het dan. Daar gaat een andere blog over: Groeten uit het Ruhrgebied.
Dit doet me denken aan een werkbezoek aan Essen twintig jaar geleden. Dezelfde nieuwbouw en ook dezelfde soort hiërarchie tussen de Duitse collega’s. En een taxichauffeur die ons bezwoer dat er toch ook hier en daar nog wel ‘schöne Ecken’ waren.
Ja, Jan Jacob. In Tilburg vroeg ik eens wat zijn hier de ‘schone Ecken’? Na een lange stilte werd mij iets genoemd. Toen zag ik heel boeiende en dus onverwachte kanten van een ‘lelijke’ stad. Je kent mijn blog over het industrieel erfgoed, waar ik het stationsgebied in Tilburg, tot lang unheimisch gezien, als een pareltje in deze stad beschouw.
Ook een van mijn lievelingslocaties. Heel bijzonder om je relaas te lezen over de begraafplaats. Interessante en voor mij onbekende informatie.
Bert, ook ik mag graag een begraafplaats bezoeken. Misschien klinkt dat bizar. In Leiden is er de prachtige locatie aan de Groenesteeg. Ik maakte er een blog over. ‘Rustplaats’ in de rubriek ‘Snap Shots.
Hei, I am really impressed by your blog! So good and looks so professional. I was reading the Berlin and Dortmund blog (you are mentioning me, I had to laugh) but my understanding of Dutch is somehow limited, I am not sure whether I will be able to really understand the text. But I can always look at your photos. I am going to “re-visit” your blog from time to time. It allows me to have a bit of insight into what you are doing, what you are engaged with.