‘ER IS ALTIJD WEL GEKWEBBEL, MAAR IEDER IS OOK WELKOM.’
Overal kippen/Veel kippen/Door de open deuren van de melkschuur vliegen zwaluwen af en aan.
Kuikens schieten alle kanten op/Kruipen onder een caravan/Er hangt geen naambordje/
‘Jij woont hier?’ Ja, 6 jaar alweer’.
‘Al jaren ben ik bezig met duurzame groene plantontwikkeling/Het ecologisch evenwicht/lang voor de corona crisis/schone sloten/fijnstof om ons heen/verticale urban green houses/ modellen en experimenten’/
‘Doe je dat hier in jouw schuur?’/’Nee, … , nog niet, het zit nog in mijn hoofd’/’Het moet er wel eens uitkomen’/
‘Ik houd van de ‘wild side’ van het leven’/’Altijd wel toe aangetrokken gevoeld’.
Huiswaarts zong ik ‘walk on the wild side‘. Ik had daar Jacky kunnen zien, fantaseerde ik.
‘Jackie is just speedin’ away
Thought she was James Dean for a day
Then I guess she had to crash
Valium would have helped that bash
She said, “Hey babe, take a walk on the wild side”
I said, “Hey honey, take a walk on the wild side”
WORDT VERVOLGD …
Leuke foto’s en een leuk stukje. Het doet me een beetje denken aan dat programma van vroeger, ‘Showroom’.
Man bijt hond moet ik aan denken. Waar en wanneer was dat Ton?
In zo’n CX met de bolle achterruit heb ik ook nog gereden, Citroën familie hè.
Thomas,
Vanuit zijn Citroën groet de boer, draait zijn raampje open, laat zijn motor draaien en zal zo het land oprijden. Geen trekker, het is zijn terreinwagen. Deze week heeft hij een ‘nieuwe’ gekocht en laten neerzetten, ‘staat daar voor het bergje hooi voor de melkschuur’. Van de man op het trapje voor de caravan hoor ik dat hij van alle Citroëns op het terrein, een ‘goeie’ wil maken. ‘De motor van die en met de vering van die daar achter staat.’ Hij laat merken dat het een heilloze onderneming gaat worden, ‘ … dat wil hij wel, maar dat lukt hem nooit.’ Zijn uitleg waarom niet, dat je niet alles op een hoop kan gooien, zal jij als lid van een Citroen familie wel begrijpen. Om dat te horen en te zien hoef je niet ver te fietsen, voor jou aan de andere kant van het Rijn-Schiekanaal. Mocht je de boerderij missen, in het voorbijgaan zie je meer ‘verhalen achter de gevels ‘liggen, naar ik inschat. Bij het warme weer, zoals van de voorliggende tijd, staat er een karretje aan het jaagpad en ever verder een schoolbord waarop staat dat je er echt Italiaans boerenijs kunt kopen. Een bolletje kost 1 euro.
Hej Ton,
Je bent niet de enige die zich door de jaren heen heeft afgevraagd tijdens het langsfietsen , wat zich hier achter de voor deur afspeltelt. Leuk dat je de tijd neemt om stil te staan, contact te zoeken, vragen stellen en…. sublieme antwoorden te ontvangen!
Even iets meer tijd nemen….Ik denk dat we in het Westen dat afleren op school…en dan moeten we tijdens ons leven weer leren hoe we deze rijkdom van het directe ervaren weer kunnen toelaten in hoofd, hart en handen.
Aarzelend leven klinkt zo negatief, ik zoek nog een betere omschrijving. Iets als ruimtescheppend……
Geweldig Ton om zo contact te leggen met mensen aan wie je anders heel gemakkelijk zou voorbijgaan. Misschien een wat zware vergelijking, maar mij doen jouw ontmoetingen me denken aan de filosofie van Emanuel Levinas. Zijn boek ‘Het menselijk gelaat’ is het boek dat mij mijn hele leven is bijgebleven. Volgens Levinas
ben jij het niet die de wereld een plaats geeft, maar het is de Ander, die jou aanspreekt, appelleert en jou een plaats geeft”.
Hallo Ton,
wij wonen niet op een boerenerf, maar hebben wel regelmatig die kippen van onze buurman ( woont ook niet op een boerenerf) op bezoek.
Heel gezellig, tuinieren met wat kippengeluid.
Een kip onder onze caravan kennen we ook: een paar jaar geleden lag er een onthoofde kip ( oorzaak steenmarter) van dezelfde buurman “verstopt”onder onze caravan. Het hok zat vol bloed en de rest van de toom kippen was totaal verdwenen.
Steenmarter hebben hebben het graag voorzien op kippen: ze bijten ze de kop af en verstoppen ze dan.
Omdat onze buurman nu al voor de derde keer weer een toompje kippen heeft aangeschaft, huist de steenmarter nog steeds in de buurt.
Maar de kippen zitten nu in een degelijk hok; als ze maar op tijd naar binnen gaan zijn ze veilig.
De eerste auto die de boeren vroeger aanschaften was een Opel, daar paste de melkbussen mooi achterin.
Beste Geesje. Als lezer van mijn blogs zal het je niet zijn ontgaan dat ik van rafel zones in het landschap houd. De Binckhorst toont zo’n landschap. Grappig is dat daar overal in het oude en vervallen deel en in de nieuwe gedeelten kippen en hanen rondscharrelen.