MUSEUMBEZOEK – lam

IN DE SUPERMARKT: LAM

Het Lisser Art Museum (LAM), nabij de Keukenhof is een initiatief van Jan van de Broek van de supermarktketens Bas en Dirk. Reden voor een bezoek. www.lamlisse.nl

‘Wat is het verschil tussen een supermarkt en een museum? Als iemand het antwoord weet, dan wel Jan van den Broek (74), de oudste zoon van Dirk van den Broek die in 1939 met een melkkar door Amsterdam ging en zo de basis legde voor de gelijknamige supermarkten. Jan besloot in 2012 een museum te bouwen op Landgoed Keukenhof in Lisse. ‘In een supermarkt zet je spullen neer die je zo snel mogelijk wilt verkopen’, zei hij in 2015. ‘In een museum creëer je ruimte voor spullen waar je nooit meer van af wilt.’ (Volkskrant. Bart Dirks & Rudger Ponzen, 6 januari 2019).

• 

• 

• 

• 

Net als in de supermarkt kom je in het museum binnen bij de groenten en het fruit. Het aanbod ziet er smakelijk uit, met kleurrijke stillevens van sappige perziken, druiventrossen en appels. Onweerstaanbaar zijn ook de slakroppen, knisperend vers uitgestald op een tableau aan de muur. Het idee dat je in een winkel bent beland, wordt nog versterkt door een lege krat die achteloos lijkt achtergelaten. Ook staat er een vrouw die met twee volle boodschappentassen en een baby in een draagzak, met vermoeide blik voor zich uit staart.(Trouw. Henny de Lange, 10 maart 2019).

• 

• 

Dan sta je voor de 6 meter lange, gevulde dis à la Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci, maar nu verbeeld door de Brits-Nigeriaanse kunstenaar Yinka Shonibare, met oesters, een gegrilde varkenskop en flessen Moët & Chandon, en aan tafel ‘echte’ figuren die zich de wellust van het eten en de erotiek goed laten smaken. 

• 

• 

In Lisse doen ze vrijwel alles anders dan in andere particuliere musea. Dat merk je meteen al in de eerste zaal. Kunstkenners en doorgewinterde museumbezoekers zullen in de vrouw met boodschappentassen ongetwijfeld de hand herkennen van de Australische kunstenaar Ron Mueck, die hyperrealistische beelden van mensen maakt. Maar wie naar het tekstbordje zoekt met informatie over beeld en kunstenaar, vindt het nergens. In elke zaal staat een medewerker klaar om uitleg te geven, als daar behoefte aan is. 

• 

• 

Zo hoor ik dat deze werken van de Israëlische kunstenaar Itamar Gilboa zijn. Hij beeldde alle etenswaren en dranken die hij in een jaar tijd consumeerde uit in wit porselein.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

‘Dit is een museum waar je met een brede glimlach rondkijkt’. Zo noemden we het museum op de vraag naar ons bezoek op die regenachtige middag in maart 2009. Ik zie mijn snap shots hier afgedrukt en opnieuw weet ik is dat kunst vrolijk makend kan zijn, hartverwarmend zelf. Het heeft allemaal te maken met de filosofie van het LAM. Kinderen, jongeren en volwassenen met weinig museale kilometers in de benen zijn de belangrijkste doelgroep. ‘We willen een instapmuseum zijn, om bezoekers een eerste ervaring met beeldende kunst te bieden’, zegt directeur en conservator Sietske van Zanten. ‘Als ze met familie of buren met kunst praat, is de eerste reactie vaak: ik heb er geen verstand van. Vervolgens komt er altijd een verhaal over een leuke ervaring in een museum, maar men dekt zich dus eerst in. Het klinkt als prediken, maar ik weet zeker dat kunst iedereen kan raken. Niet alleen als je ervoor hebt doorgeleerd of het van huis uit hebt meegekregen.’

NAGEKOMEN BERICHT (Volkskrant, 29 april 2020)

•