- HET GEHEUGEN
Tommy Wieringa. NRC, 4 april 2021.
‘Dit was een debat over het geheugen, zei Wopke Hoekstra terecht, want het geheugen van Mark Rutte is een Bermudadriehoek waarin almaar cruciale informatie verdwijnt: over de Teeven-deal, de dividendbelasting, het Poetin-gesprek met Zijlstra, de luchtaanval op Hawija, de lijst is lang. Rutte liegt niet, Rutte vergeet. De waarheid is voor hem geen moreel imperatief, zijn leugenachtige vergeetachtigheid dient hem als instrument voor machtsbehoud. Hij beschouwt zijn zelfopgewekte aanvallen van amnesie niet als leugens maar als strategische ontkenningen. Leugentjes om bestwil hooguit, om het proces te beschermen.’
Bart Funnekotter. NRC, 3 april 2021′
‘Onze’ geheugen professor Draaisma:
‘Ik kon mijn oren niet geloven toen Rutte verklaarde dat hij zich écht niet kon herinneren dat hij het over Omtzigt had gehad. Ik zei tegen mijn vrouw: ik ben bij heel wat alzheimercafé’s te gast geweest, maar zo zout heb ik het nog nooit gegeten.
Als het op je eigen terrein is, zoals bij Rutte het geval was, heb je tal van associaties die als haakje kunnen dienen om nieuwe herinneringen aan op te hangen. Maar dan nog is het helemaal niet zo gek dat je dingen na een paar dagen vergeten bent. Dat blijkt uit tests waarbij we mensen vragen wat ze uit zichzelf nog weten van een gesprek. Als je mensen echter vraagt of er misschien ook nog iets over onderwerp x of y gezegd is, roept dat vaak zaken in herinnering die niet meer vanzelf gereproduceerd kunnen worden. Dat vind ik het gekke aan deze kwestie. Het zou kunnen dat Rutte het écht vergeten was, maar op het moment dat dat blaadje met erop ‘Positie Omtzigt: functie elders’ in het nieuws kwam, had dat als een trigger voor zijn geheugen moeten dienen.’
Wat is uw conclusie?
‘Honderd procent zeker weet je het natuurlijk nooit, maar de geheugenwetten zijn in Ruttes nadeel. Het meest waarschijnlijke scenario is dat hij heeft gejokt, ook donderdag in het debat in de Tweede Kamer.’
Volkskrant, 7 april 2021.
‘We zien dood als een drama, maar het is ook een bijzondere ervaring om te kunnen zorgen voor iemand in het aangezicht van de dood, om bij diegene te zijn en te zeggen: maak je geen zorgen, je kunt in vrede gaan, je zult niet worden vergeten.’
- LIEDJE VAN DE DAG
“Dit lied heeft onlangs de Annie M.G. Schmidt-prijs gewonnen. Het kwam voort uit een opdracht om een antwoord op een bekende Nederlandse klassieker te schrijven. Yentl en De Boer namen als uitgangspunt ‘Het is over’ van Schmidt en Bannink, waarin een vrouw haar man verliest aan een jonge vrouw. Ze vertellen dat verhaal opnieuw maar dan vanuit de jonge vrouw die haar oudere minnaar nu moet accepteren als echtgenoot. Het knappe is dat het lied ook zonder die kennis een zelfstandig prachtstuk is geworden.”
De Clown (Vrij naar Ben Cramer)
Hij was maar een clown, en reed door het rood
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong, in ’t felgele cameralicht
Maar onder die lach zat een droevig gezicht
refrein
De herinnering blijft aan die clown met z’n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille
verdriet
Want er was op het einde iedereen die hem
verliet
Hij woonde alleen, in een torentje van goud
Hij was maar een clown, en zo werd hij oud
Z’n geheugen was te klein, en z’n ambitie te groot
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood.