OP MIJN PRIKBORD (3)
Deze prachtige foto van Cas Oorthuis uit jaren 50 hangt op mijn prikbord boven mijn werktafel. De melkboer die zijn nieuwe klanten bedient in zo’n typische naoorlogse stadsuitbreiding en daar zijn bestaan, zijn klandizie aan het opbouwen is.
Dat beeld doet me ook denken aan het verhaal van mijn oma uit Oegstgeest. Net nadat zij in de jaren na de eerste wereldoorlog in haar huis aan de Oude Rijnzichtweg kwam te wonen, vroeg melkboer Menken of hij haar ‘klandizie mocht’. Jaren kwam hij bij haar aan de deur en later zijn zoon Leen. Was oma nog iets vergeten dan mocht ik dat halen in het winkeltje om de hoek aan de Rijngeesterstraatweg. ‘Wilt u het opschrijven, vraagt mijn oma’ ‘Oh ja, ik zie al van wie je bent,‘
EEN FAMILIE GESCHIEDENIS
‘Leen Menken sr. startte in Oegstgeest een melkwijk. Met een handkar en een paar melkbussen ging Leen Menken sr. op pad en werd losse melk gekocht bij lokale boeren en afgeleverd bij klanten aan huis. Al heel snel bleek er behoefte bij de klanten aan producten die van melk gemaakt konden worden. Zo startte Menken met de productie van boter, karnemelk en yoghurt. Door het leveren van constante topkwaliteit en heel hard werken groeide de omzet. Step by step werd personeel aangenomen en werd het bedrijf uitgebreid. Naast hard werken wist Leen Menken sr. samen met zijn vrouw Anna van der Drift ook een gezin te stichten met 15 kinderen. De oorlogsjaren werden gekenmerkt door veel improviseren. Geprobeerd werd om de bevolking van Oegstgeest toch dagelijks melk en melkproducten te leveren. Het hele gezin moest mee werken, omdat veel vaste personeelsleden voor arbeidsdienst naar Duitsland vertrokken waren. Na de oorlog kwam de productie snel weer op volle gang en groeide het bedrijf. Verdere groei bleek op de oorspronkelijke locatie in Oegstgeest niet meer mogelijk. In Wassenaar werd samenwerking gezocht met collega melkbedrijf Van Paridon. Omdat er in Wassenaar voldoende ruimte was voor uitbreiding, werd al heel snel de hele productie van Oegstgeest verplaatst naar Wassenaar. De dagelijkse leiding van het bedrijf werd door oprichter Leen Menken sr. overgedragen aan zijn vier oudste zonen Ad, Kees, Leen en Peter. Onder leiding van de vier broers groeide het bedrijf door tot het grootste particuliere zuivel- en frisdranken bedrijf in Nederland. Onder druk van de noodzaak tot verdere schaalvergroting in de zuivelindustrie is het bedrijf in de jaren tachtig in handen gekomen van Melkunie. Melkunie heeft tot eind jaren negentig producten verkocht onder de merknaam Menken. (Leen Menken. Foodservice Logistics).
2020
Rij anno 2020 over de Rhijngeesterstraatweg in Oegstgeest, dan is het pandje voor mij nog wel te herkennen, maar onzichtbaar voor een doorsnee voorbijganger. Het is al jaren een gewoon woonhuis in een rijtje. Een verdwenen straatbeeld.
Eén antwoord op “ACHTERWERK IN DE KAST – melkboer menken”