- HET HUWELIJK
Net voor mijn militaire dienst, in 1968, ging ik trouwen. Ik was 21 en mijn toenmalige echtgenote 20. Zij woonde in de parochie van de Noordhoek in Tilburg.
Heilige Hart kerk Tilburg.
De Noordhoekse kerk was de grootste kerk van Tilburg, in 1898 voltooid naar een ontwerp van de befaamde architect Pierre Cuypers. Wij wilden echter niet in die enorme kerk trouwen, ook al omdat ik vrijwel geen familie (meer) had. We kozen ervoor om ons huwelijk te laten inzegenen door een gehuwde priester in de intiemere kapel van het klooster van de zusters Visitatie. Het ging in die dagen echter al niet te best met de Noordhoeksekerk en de pastoor gaf ons geen toestemming om in de kapel te trouwen. Na lang aandringen moest hij uiteindelijk toch toegeven en hij vroeg als ‘afkoopsom’ een bedrag van 500 gulden. Voor ons, zeker in die tijd, een enorm bedrag, dat we ook nooit hebben betaald.
Huwelijk. De zeven sacramemten. Rogier van der Heijden, ca 1445 
Het huwelijk van Bert in de kapel.
In 1974 werd de kerk gesloten en in 1975 gesloopt wegens gebreken en achterstallig onderhoud.
- DE SCHEIDING
Mijn laatste contact met de Rooms-katholieke kerk was na mijn scheiding begin jaren ’80. Mijn echtgenote had een nieuwe partner gevonden die als katholiek ook een kerkelijk huwelijk wilde sluiten. Daarvoor moest echter ons huwelijk ook kerkelijk nietig worden verklaard. Zonder dat ik daarover ooit gehoord was ontving ik een brief waarin stond dat ons huwelijk kerkelijk was ontbonden omdat het ‘nooit zou zijn geconsumeerd’. Aan ‘consumptie’ hebben we echter nooit gebrek gehad. Een leugentje van de kerk kwam hier kennelijk wel heel goed uit: die schijnheiligen!
- EEN VLOEK
Op de Noordhoekse kerk rustte trouwens ook een vloek. In 1900 werd het 11-jarige meisje, Marietje Kessels, zwaar verminkt, verkracht en vermoord teruggevonden op de vliering van de Noordhoekse kerk. De moord werd nooit opgelost, maar uit een boek dat in 2011 verscheen, blijkt dat de toenmalige pastoor van het meisje de dader zou zijn geweest.
Enkele jaren na de moord, in 1908, stonden plots twee afgevaardigden van het Vaticaan op de stoep bij de familie Kessels. Ze vertelden dat de pastoor de dader was, maar verzochten, namens de paus, aan de familie om te zwijgen. Bij een beschuldiging van de pastoor zou namelijk ‘de hele katholieke kerk terechtstaan’. De familie besloot na het gesprek om het geheim in de doofpot te stoppen. Vader Mathijs vreesde met name voor de gevolgen van zijn fabriek als een boycot van de kerk de honderden gezinnen zou treffen.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Moord_op_Marietje_Kessels
Eén antwoord op “IN GESPREK MET BERT – het (schijn) heilige roomse leven (.)”