ATELIER BINCKHORST – situationele planning

  • VOORBIJ EEN BLAUWDRUK

Voor het bedrijfsterrein aan de Binckhorst is rond 2003 een transitieproces op gang gekomen.  Aanvankelijk moest een Masterplan met een grootschalige allure richting geven. Weinig van de oude situatie, de auto-, bouw- en grafische bedrijvigheid, was daarin nog te herkennen. Op die plekken was een park, een jachthaven en luxeappartementen ingetekend.

Artist Impressie. OMA.

De autosloperij, zo karakteristiek voor het bedrijventerrein, paste volgens Van Westrenen & Lofvers niet meer in een wensbeeld dat in dit Masterplan geschetst werd.[1]  Dat gold ook voor de bedrijvigheid rond de autoshowrooms, de snackbar, het dierencrematorium. Die voorzieningen die de Binckhorst tot een bijzonder en karakteristiek gebied maakten moesten plaatsmaken voor iets anders, iets uitwisselbaars, iets wat alle steden willen, iets met kosmopolitisch, duurzaam, ‘empty nesters’, urban creatives, leisure en café latte op een ‘terrazzo’ in de zon.  Deze… VERDER LEZEN “ATELIER BINCKHORST – situationele planning”

ATELIER BINCKHORST – samen maken we de binckhorst (1)

EEN BEST PERSON

Foto: Daan van der Pennen.

Een ‘goede’ gebiedsontwikkeling wordt zelden van bovenaf geregeld, aldus Cerutti.[1] Het begint steevast met een paar bevlogen enkelingen die eindeloos door zo’n te transformeren gebied lopen om het te ontdekken en te proeven. Pas veel later gaat men bedenken wat er eventueel allemaal kan. Vaak wordt een project pas levensvatbaar nadat er eerst allerlei tijdelijke bestemmingen zijn geweest. Met vallen en opstaan, via proberen en ontdekken, kan dan langzaamaan steeds beter zicht ontstaan op wie wat wil en wat er mogelijk is. En telkens weer zijn er dan bevlogen ‘ideemakers’ nodig, die zorgen voor een breder draagvlak. Mensen die op alle niveaus medestanders weten te winnen, die blaken van passie en bovendien begiftigd zijn met een lange adem.… VERDER LEZEN “ATELIER BINCKHORST – samen maken we de binckhorst (1)”

IN GESPREK MET HAN PONNEKER – minje. tien joodse mannen

Ik bekeek de portretten van Sam Drukker. Zag de tien mannen door hem met inkt en een lucifer geschetst of met verf. Mannen getroffen in een zittende houding. Met z’n tienen verbeelden ze een Joods cultuurgebruik, de Minje. Hun aantal maakt het mogelijk om een samenkomst in een synagoge te hebben. Ze kennen elkaar niet. Ze waren volwassen in de tweede wereldoorlog, dat is wat ze bindt. Ze hebben die oorlog overleeft.

‘Alle volwassenen in mijn vroege jeugd hadden de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, wij kinderen niet’, zegt Sam Drukker. Op vragen kwamen nooit heel concrete antwoorden. Ik heb mijn vader altijd willen vragen hoe hij zich voelde. Tranen waren nooit te zien. ‘Ik heb nooit begrepen hoe je na zo’n periode verder gaat.’… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET HAN PONNEKER – minje. tien joodse mannen”

GEBIEDSONTWIKKELING – ‘dromen in beton’

Op weg naar de tentoonstelling Dromen in Beton’ in het Centraal Museum Utrecht. Over de geschiedenis van Hoog Catharijne. Oktober 2019.

Het was aan de orde van die dag om een schuilplekje te zoeken voor de striemende regen. We schuilden in het nieuwe Hoog Catharijne.

Het is eigentijdse droogloop geworden. Deze winkel mall onderscheidt zich van het oude en contrasteert nog steeds sterk met de typisch Nederlandse binnenstad die aan de stadszijde ligt, met zijn grachten, zijn historische panden en zijn slingerende straatjes met hobbelkeitjes. Het oude Hoog Catharijne moest opgeknapt worden en dat vroeg om meer dan een likje verf. ‘Het complex voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd’, zo zal dat ongetwijfeld vermeld hebben gestaan in de toelichtingen bij de vernieuwingsplannen.… VERDER LEZEN “GEBIEDSONTWIKKELING – ‘dromen in beton’”

GROETEN UIT ROTTERDAM – de kop van zuid

  • IN DE SLAGSCHADUW VAN DE KOP VAN ZUID

Rond de jaren 90 werden bij de transitie van het havengebied op de Kop van Zuid ook de omliggende wijken aangepakt, primair vanuit volkshuisvestingsperspectief. Het vigerende stadsvernieuwingsbeleid was leidend. Voor de Oleanderbuurt in de aangrensende wijk Bloemhof werd sloop voorgesteld voor nieuwe huisvesting ‘Bouwen voor de buurt’. ‘Bouwen voor de stad’ was nog niet zo’n dragend issue bij de gebiedsontwikkeling. Dat zou later komen.

  • STRAATBEELDEN VAN WELEER

 De woningen in de Oleanderbuurt in Rotterdam Zuid behoorden overwegend tot het zogenoemde alkooftype – ‘voor-tussen-achter’ – en waren in vier lagen gestapeld. In de nauwe straten ontbrak het aan speel- en groenvoorzieningen.… VERDER LEZEN “GROETEN UIT ROTTERDAM – de kop van zuid”