Tjebbe Beekman (Leiden, 1972) schildert op groot formaat stedelijke landschappen en interieurs. Een fabriekshal, de Amerikaanse beurs met beeldschermen en bureaus, façades van modernistische gebouwen en lege vertrekken met her en der een verdwaalde tafel, stoel of stapel boeken.
Tjebbe Beekman kijkt rond in de stad, neemt deze landschappen waar. Hij maakt snapshots met zijn mobieltje, maakt wat zwart-wit schetsen, slaat deze beelden op en bedenkt wat hij daar mee gaat doen. ‘Hoe ga ik daar mee aan de slag? Hij werkt volgens een vast stramien. Met behulp van enkele geselecteerde foto’s en schetsen maakt hij een collage en zo ontstaat het schilderij. Vervolgens legt hij het doek op de grond om het met verschillende lakken, klodders verf, zand, touwtjes en ander afvalmateriaal te bewerken. Dan beziet Tjebbe het doek opnieuw en brengt door er nogmaals over heen te schilderen, delen te benadrukken de uiteindelijke compositie tot leven.
Ik zag een filmpje waarin hij gedocumenteerd wordt en noteer dat hij zich verbaast over de mensen die in die in huisjes kruipen, daar wonen. ‘Je ziet ze, maar kent ze niet.’
Ook ik maak mijn snapshots waarbij ik me zo’n vraag ook stel: ‘Hier wonen mensen, hier hebben mensen plezier, verdriet en eten er hun boterhammetjes. Hoe leeft hun interieur?’
Erg mooi, zeker die bovenste!
Ja Ton, Knap gedaan van Tjebbe. Hij werkt net weer wat anders dan ik regelmatig doe. Het begin is ongeveer hetzelfde. Ik maak ook foto’s en schetsen, maar werk die dan uit op het doek in het atelier. Met de rekenmachine zorg ik dat het perspectief klopt. Vervolgens breng ik eerst een grondlaag aan, meestal met acrylverf. Bij ruwe oppervlakken gebruik ik modelling pasta en vogelzand dat ik meng met de acrylverf en breng die dan met het schildersmes op de gewenste plaatsen op het doek aan. Een voorbeeld hiervan is onderste deel van het schilderij ‘Fly me to the Moon’.
Grappig dat hij ook restmateriaal in zijn doeken verwerkt. Ik experimenteer ook graag met bepaalde materialen. Zo heb ik het gebruik van satéstokjes ontdekt voor het trekken van dunne, speelse lijnen. Voorbeeld hiervan is het schilderij ‘As it was in Heaven’.