- ERIK KESSELS
‘Nooit meer slapen.’ VPRO radio. Maandag 7 september.
Pieter van der Wielen sprak met Erik Kessels. Kessels is beeldend kunstenaar, ontwerper en curator. Sinds 1996 is hij medeoprichter van communicatiebureau Kessels Kramer in Amsterdam en Londen. Als kunstenaar en curator laat hij zich voor zijn onderwerpen veelal door de amateurfotografie inspireren. Hij verzamelt fotografie, publiceerde verschillende fotoboeken en stelde tentoonstellingen samen.
Tijdens BredaPhoto 2020 laat hij met de tentoonstelling ‘Destroy my Face’ een reeks archetypische gezichten van cosmetische chirurgie zien. Zo makkelijk als de gezichten mooi gemaakt zijn, zo gemakkelijk worden ze ook weer vernietigd.
- THUIS IN TRANSVAAL
Tot eind september woont verslaggever Jorina Haspels in de Haagse wijk Transvaal. Ze probeert een te worden met de wijkbewoners en schrijft over wat haar opvalt. AD, 8 September 2020.
‘ik zie een Bentley, een Mercedes AMG G-klasse 63, een Audi A5 en een Maserati! Alleen al die grote vierkante Mercedes heeft een cataloguswaarde van 235.000 euro. De plek waar ik deze auto’s samen zie is de Schalkburgerstraat in Transvaal. Transvaal, de wijk waar het inkomen per persoon zo’n beetje het laagste is van heel Nederland en waar 2500 van de 16.175 wijkbewoners een uitkering hebben. Ze staan hier op deze vrijdag bij elkaar voor een wekelijkse wasbeurt bij Murat Yildirim. Drie jaar geleden begon hij een autowasbedrijf. Netjes met spons en zeem halen medewerkers alle vuiligheid van de stad weg.
Ik wil meteen geloven dat het toeval is dat ik dit dure ensemble zo in een keer tref, maar ook tijdens mijn wandelingetjes door de wijk zie ik vierwielers staan voor de prijs van een klein appartementje aan het Kaapseplein. Tja, zei deze week een medewerker van een woningcorporatie: ,,We zien het vaker: er is een auto en een grote televisie. Meer niet.” En, fluisterde een wijkbewoner mij wat zuur toe: ,,Ze werken allemaal zwart. Hoe denk je dat ze anders aan die auto’s komen?” Wat is dat toch met die auto’s, vraag ik aan Murat. Dat geld is toch wel beter te besteden? Hij glimlacht wat. Zelf rijdt hij ook een Mercedes. ,,Ik denk een ziekte”, glimlacht hij. ,,We zijn verliefd op de auto.” Hij helpt me uit de droom. Veel auto’s worden op krediet gekocht. Daar wordt nog jaren voor gebloed. Of, zegt hij, dit gebeurt ook nogal eens: ,,Ze betalen er een maand voor, daarna niet meer. Na drie maanden wordt de auto in beslag genomen. Hebben ze er toch mooi drie maanden in gereden.’
- RINEKE DIJKSTRA
Arjan Ribbens. NRC, 8 september 2020.
Fotograaf Rineke Dijkstra heeft de Johannes Vermeer Prijs 2020 gekregen, de Nederlandse staatsprijs voor de kunsten. De jury roemt haar iconische bijdrage aan de fotografie en noemt Dijkstra „de koningin van de Nederlandse portretkunst”.
De jury onder voorzitterschap van oud-politicus Andrée van Es stelt dat de 61-jarige Dijkstra, die in 1992 naam maakte met een serie strandfoto’s van jongeren, op grootse wijze heeft bijgedragen aan het internationale aanzien van de Nederlandse beeldende kunst. Over haar portretterende foto’s en filminstallaties wordt opgemerkt: „Dit werk is voor de eeuwigheid. Het vermogen om dit soort beelden te maken is weinig kunstenaars gegeven.”
- HOERA, ALS DE ASFALTCENRALE VERHUIST, KAN DEN HAAG GAAN BOUWEN
Asfaltcentrale Binckhorst. Beeld Jiri Büller
Bart Dirks. Volkskrant, 11 september 2010.
‘Het recept lijkt simpel: ga de woningnood te lijf door een oud industrieterrein nieuw leven in te blazen als woonwijk. Maar als je er eerst een asfaltcentrale voor moet verhuizen, dan worden de huizen te duur voor toekomstige bewoners. Dat dilemma speelt op de Binckhorst in Den Haag, waar een ‘creatieve, innovatieve, en uitnodigende’ stadswijk is gepland. Daarom maakte Boudewijn Revis woensdag een vreugdesprongetje in het stadhuis. Uitgerekend op dag van zijn afscheidsreceptie als wethouder stadsontwikkeling maakte het kabinet 71 miljoen euro vrij voor onrendabele bouwprojecten in Den Haag. Onrendabel, maar wel hard nodig.’
Op Prinsjesdag 2019 stelde het kabinet 1 miljard euro in het vooruitzicht voor deze zogenoemde woningbouwimpuls. Nu zijn er landelijk 27 woningbouwprojecten die ervan profiteren – daarmee is 290 miljoen euro van het totaal besteed, de rest volgt later. Bij 12 van de 27 projecten gaat het om de transformatie van oude bedrijventerreinen, zoals de Binckhorst. Door het extra geld van de minister kunnen tussen 2021 en 2030 sneller 51 duizend woningen worden gebouwd. Ruim de helft daarvan blijft, zo was de voorwaarde, betaalbaar voor starters en voor mensen met middeninkomens: de politieman, de leerkracht en de fietsenmaker. Het geld wordt besteed aan zaken als bereikbaarheid, het uitkopen van bedrijven en bodemsanering.
‘De kabinetssteun is pure noodzaak’, zegt Peter Boelhouwer, hoogleraar woningmarkt aan de TU Delft. ‘Zeker als je niet wilt bouwen op weilanden, maar op lastige locaties zoals bedrijventerreinen en in binnensteden. Dan blijven de huizen alleen betaalbaar met overheidssteun. Zo’n nieuwe locatie ontwikkel je voor pakweg de komende 200 jaar. Het zou niet fair zijn om de kosten helemaal te laten betalen door de eerste kopers of huurders.’
- Op de site is meer te lezen over de ontwikkeling van de Binckhorst.
- Diana Rigg, de Bondgirl die een vroeg icoon van het feminisme werd.
Op 82-jarige leeftijd is Dianna Rigg aan kanker overleden,
Steven Raatgever. Het Parool, 11 september 2020.
‘Diana Rigg had een zeer lange acteercarrière, met grote rollen op het Britse toneel en in tv-series en films die internationaal doorbraken. Ze speelde onder andere in de James Bond-film On Her Majesty’s Secret Service en is de enige Bond-girl die een trouwring van 007 kreeg. Rigg was voor haar Bondavontuur al een internationaal bekend gezicht. Dat kwam door haar rol als Emma Peel in tv-serie The Avengers, die ze speelde van 1965 tot 1969. Dat personage, vrijwel permanent gestoken in een weinig verhullende catsuit, was aanvankelijk bedoeld om mannelijke kijkers te plezieren (de naam Emma Peel kwam van ‘man appeal’). Ze bleef tot op hoge leeftijd in zeer verschillende rollen acteren. Een onverwachte revival beleefde ze toen ze in 2013 haar opwachting maakte in de HBO-hitserie Game of Thrones. Voor haar vertolking van Olenna Tyrell kreeg ze vier Emmynominaties.
Nog eens kijken? Hoe Brits ook!
- NELLEKE NOORDERVLIET
Nooit meer slapen. VPRO radio, 11 september 2020.
Foto: Annaleen Louwens
Schrijfster Nelleke Noordervliet vertelt in Nooit Meer Slapen over haar nieuwe roman De val van Thomas G. Het boek gaat over een journalist die de dood van een uitgever onderzoekt die een extreem controversieel boek heeft uitgebracht. Noordervliet laat in het boek haar licht schijnen op actuele onderwerpen als het overmatig geven van meningen en de cancel culture. Nelleke Noordervliet schrijft boeken met een historische invalshoek, maar nu voelde ze de urgentie groeien om weer iets te schrijven over de huidige tijd. Ze vertelt: “De ergernis groeide aan de manier waarop mensen vandaag de dag worden afgemaakt. Ze moeten hun banen opzeggen en ze worden buitengesloten wanneer ze één woord of daad verkeerd hebben gedaan.” De zogenaamde ‘canceling’ kan van alle kanten komen, vertelt ze. “Er is altijd wel een groep die jouw woorden verkeerd interpreteert. Je mening geven kan bijna niet meer, je zit in de gevangenis.”
Noordervliet ziet het genuanceerde midden steeds meer verdwijnen, zowel politiek als in normale dialoog. “Samenhangend geformuleerde ideeën over hoe de wereld in elkaar zit, die zijn er bijna niet meer. Voor mensen is het heerlijk om een felle opinie te hebben, zo’n mening wordt gezien als goed, alsof je dan pas echt iemand bent. En om zo’n felle mening te hebben hoef je je niet eens ergens echt in te hebben verdiept. Mensen schreeuwen omdat ze zich slachtoffer voelen, ze nemen zelf geen verantwoordelijkheid. Rancuneus klagen is een lekker gevoel en dat willen mensen behouden. En daarbij komt ook nog dat mensen bang zijn; bang om buiten de boot te vallen en hun vrienden te verliezen. Eenzaamheid schijnt het allerergste te zijn”, aldus de schrijfster.
Wij hebben al een paar jaar geleden het werk van Rineke Dijkstra gezien in museum Voorlinden. Zeker in die ruime zalen kwam haar werk prachtig tot z’n recht. Heel indrukwekkend.