VRIENDSCHAP
Ik schreef over onze vakanties in Frankrijk. Over het serviesgoed met de blauwe en rode bloemen in de vitrinekast hier in de kamer, dat nu herinnert aan wat eens was. Daar zijn onlangs wat schalen en bordjes in blauw en rood bijgezet. Die komen uit de erfenis van Barbara. Souveniers van haar vriendschap die op haar nadrukkelijk verzoek aan Wilma gegeven moesten worden.
In juni van 2000 bezochten we voor het eerst Harke & Barbara in hun verbouwde boerderij in Voussac; hun vakantiehuis waar ze volop aan het klussen waren, het fruit plukten en weckten. Ondertussen maakten we daar gezamenlijke uitstapjes naar brocante marktjes, zolderverkopingen en dergelijke, die overal in de dorpjes in de buurt op een zondagmorgens wel te vinden waren.
In Juni 2021 appte Harke me, nu alleen in zijn boerderij in Voussac, nadat hij de blog over het serviesgoed had gelezen:
Hoi Ton,
Ik heb het gelezen en ben benieuwd naar het vervolg. Ik heb hier ook nog een klein beetje van dat serviesgoed staan. In een zelf getimmerde kast van de oude ramen van het huis.
Dat koester ik nog even.
Ik appte hem het vervolg terug:
Dank je voor deze mooie foto. Koester ook wat hier verbeeld wordt. Ik kijk met je mee. Ik zie het plezier van Barbara die terugkomt van een marktje. Ze nam Wilma mee en wij bleven achter in Voussac. We dronken wat op het terras van het plaatselijke café. Zij naar ‘dat’ marktje in het dorpje wat verderop, waar ze een jaar eerder wat rondgescharreld had en daar de leukste dingen gevonden had. ‘Dat moet nu toch ook lukken?’
Ze zet het plastic tasje voor ons op de keukentafel en stalt haar oogst uit. Wilma glundert met haar mee. In een bananendoos wat weggeschoven onder een afdekzeil, had ze dit suikerpotje, deze dekschaal en ook nog deze rode borden opgedoken. ‘Een beetje beschadigd, dat wel, maar ziet het niet mooi gebruikt uit?’