Geplaatst op

LOGBOEK – week 25 – 2021

  • AM.OK

Romke Wybenga was dit weekend naar een uitvoering van zijn neefje in het Bimhuis geweest. Hij appte me dat en stuurde het filmverslag mee. Een kopje koffie is nu voor me ingeschonken. Ik zit aan tafel voor mijn scherm. In beeld heb ik een dirigent met een rode lange jas en een muts die het orkest aangeeft de klanken van hun instrument ten gehore te brengen. De bladmuziek ligt voor ze op een standaard. Ik zie viool, altviool, saxofoon, gitaar, contrabas, xylofoon, drums, synthesizer, trompet en schuiftrompet. Kan niet goed zien of er op de grond wat andere instrumenten liggen. Een nummer wordt aangekondigd met ‘song’, op een uitzondering na hoor ik geen gezang, maar mogelijk is dat het gemurmel tussen de klanken van de instrumenten.… VERDER LEZEN “LOGBOEK – week 25 – 2021”

Geplaatst op

ACHTERWERK IN DE KAST – reis door mijn kamer (5)

WYBERTJE

Een snap shot genomen van een hoekje van de open kast in de kamer (18 juni 2021). Een lampje van Arne Jacobson, een schilderijtje met meisjeskopjes van Toorop, een kaarsenstandaard met wat Maileg muisjes tonen zich. Maar daar richt mijn aandacht zich nu niet op. Er staat een stukje van een straatsteen op deze plank. Het is een steentje met een herinnering. Met mijn driewielertje hobbelde ik over deze steentjes van de ene kant van de Fahrenheitstraat naar de Laan van Meerdervoort en weer terug. Sporadisch komen ze nog voor weet ik. Ik bracht vorig jaar mei, toen we vanwege de corana weer wat konden ondernemen, een bezoekje aan het Haagse Papaverhof, niet ver van mijn ouderlijk huis in het buurtje waar ik opgroeide.… VERDER LEZEN “ACHTERWERK IN DE KAST – reis door mijn kamer (5)”

Geplaatst op

ACHTERWERK IN DE KAST – herinnering aan een vader

Keek in bibliotheek op de plank bij Haruki Murakami en zag ‘Een kat achterlaten’ staan.

Hij opent het boekje met: ‘Natuurlijk bewaar ik heel veel herinneringen.’ In zijn geval zijn het herinneringen aan zijn vader. ‘We deelden als vader en zoon, vanaf het moment dat ik ter wereld kwam tot ik op mijn achttiende het huis verliet, onder hetzelfde dak van een niet al te ruim bemeten huis, ons dagelijkse leven. Zoals bij de meeste relaties tussen ouder en kind het geval zal zijn, waren er tussen ons fijne dingen en minder prettige dingen. Maar het zijn juist de heel gewone, alledaagse gebeurtenissen, die eigenlijk geen van beide waren, die me het meest zijn bijgebleven.’

… VERDER LEZEN “ACHTERWERK IN DE KAST – herinnering aan een vader”
Geplaatst op

LOGBOEK – week 24 – 2021

Voetbal
(Impressies van een leek)

Het is ten eerste terrein verkennen.
Het is ten tweede een razend rennen.
Het is ontmoeten en weer passeeren.
Het is het botsend elkaar blesseeren,
(den dag des Heeren!)
Het is een woedend elkaar bekogelen.
Het is een vliegen als wilde vogelen.
Het is een opstaan en hollen, hollen!
Het is het wanklen en nedertollen.
Het is het mikken, men noemt dat „richten”.
Het is elkander van de beenen lichten.
Het is het eindeloos opnieuw probeeren.
Het is het matelooze transpireeren.
Het is het opstuiven tot een kluwen.
Het is dan krakend en hakend duwen.

(….)

Het is het wilde risquante springen!… VERDER LEZEN “LOGBOEK – week 24 – 2021”

Geplaatst op

ACHTERWERK IN DE KAST – reis door mijn kamer (4)

TREINTJES

Als je die wagonnetjes zo midden in de kamer op het rek ziet staan, dan zou je verwachten dat ik een fervent modelspoorweg liefhebber ben. Dat is niet zo. Ik kroop als kind niet over de grond van mijn slaapkamer waar een spoorwegtracee was uitgelegd. In mijn kindertijd lagen in de speelgoedkist tussen het andere speelgoed wel wat losse rails van een opwind locomotief waarvan de veer gesprongen was en die het al lang niet meer deed. Op de bodem van de kist bleef deze voor jaren onopgemerkt liggen. Ook later in de tijd waren de zolders van mijn woningen niet met een spoorwegemplacement ingevuld, gewoon opslagruimte gebleven. Dat laat onverlet dat ik altijd niet ongemerkt een modelwinkel voorbijging.… VERDER LEZEN “ACHTERWERK IN DE KAST – reis door mijn kamer (4)”