Geplaatst op

IN GESPREK MET HAN PONNEKER – de ijssellinie

Het landgoed De Haere aan de N 337 nodigt voorbijgangers uit een bezoek te brengen. In het bezoekerscentrum is documentatie te vinden van de IJssellinie, de verdedigingslinie langs de IJssel. Van 1950 tot 1968 moest de linie ervoor zorgen om een onverhoopte opmars van het Rode Leger te vertragen door een brede zone langs de rivier onder water te zetten. De aanleg van de IJssellinie was zeer geheim en ook daarna wisten veel mensen niet hoe ingrijpend de plannen van de militairen waren. Door de inundatie zouden ongeveer 400.000 mensen moeten worden geëvacueerd.

Han Ponneker bezocht het landgoed en schreef in september 2017 het essay ‘Goedgelovig achter ketelmuziek aan’, over deze in het geheim ontworpen veilige zone tegen het ‘Rode gevaar’.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET HAN PONNEKER – de ijssellinie”

Geplaatst op

IN GESPREK MET HAN PONNEKER – jodendom

Deze blog is een uitsnede en bewerking van het essay ‘Met Jezus en Judas zou ik best een biertje willen drinken’. Han Ponneker, Augustus 2006. Het staat voor Han als een paal boven water dat de besneden Jood Jezus van Nazareth helaas en volstrekt buiten zijn goede bedoelingen de oorzaak en aanleiding is van de latere en tot op heden voortlevende Jodenhaat.

Beste Ton,

Voordat je Jezus ter hand neemt en daaraan je opvattingen verbindt, zou ik je graag nog wat actuele informatie willen verschaffen. Die informatie zal je wellicht verbazen, want, zoals Heine al dichtte: ‘… Die im Dunklen sieht mann nicht.’ De kranten schrijven er niet of nauwelijks over: het is namelijk geen nieuws.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET HAN PONNEKER – jodendom”

Geplaatst op

IN GESPREK MET BERT HERMANS – alma mater (5)

Ha Ton,

Ik schreef je eerder dat ik tijdens mijn studie in deeltijd heb gewerkt bij Interpolis Schadeverzekeringen in Tilburg. Na mijn afstuderen had ik daar kunnen blijven en kon zelfs promotie maken naar de rechtsbijstandsafdeling. Daar werkte toen een batterij van ruim 30 juristen. Om daar een van de velen te zijn, leek mij een weinig aanlokkelijk perspectief, temeer omdat ik bij de schadeafdeling al interessante (letsel)schades had gedaan.  Bovendien lag mijn hart ook meer bij het werken voor mensen met problemen in het leven. Omdat ik ook zelf, als kind, ook wel enige ervaring had gehad met kinderbeschermingswetgeving (mijn oom in Monster was benoemd als testamentair voogd), waagde ik een sollicitatie bij de Raad voor de Kinderbescherming in Breda: een ervaring om nooit te vergeten! … VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – alma mater (5)”

Geplaatst op

IN GESPREK MET BERT HERMANS – alma mater (6)

Ha Ton,

Je schrijft over de opening van het academisch jaar en hoogleraren die door de straten paraderen. Kuyper beschrijft dat hij verlangend uitkeek naar dat moment en dat hij blij was ze terug te zien.

  • Nijmegen. Foto: Bert Hermans
  • TONEELSTUKJE

Dat verlangen heb ik nooit gekend. Integendeel. Tijdens mijn werkzame leven aan de Katholieke Universiteit Nijmegen (1979-1983) en de Erasmus Universiteit Rotterdam (1983-2019) heb ik nooit enig verlangen gehad naar de opening. Vooral omdat het toneelstukje dat dan werd opgevoerd een grote schijnvertoning was van mensen die het liefst de hele dag en nacht in hun toga zouden lopen en slapen. De echt goede hoogleraren – die waren er gelukkig ook – probeerden die manifestaties zoveel mogelijk te vermijden want ze wisten (net als wij) dat er velen anderen waren die dan hun ‘Finest Hours’ vierden omdat ze de rest van het jaar als ongelukkige en soms gemankeerde professoren hun ‘wetenschap’ moesten bedrijven, vaak in dienst van (en in elk betaald door) commerciële bedrijven en instellingen.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – alma mater (6)”

Geplaatst op

IN GESPREK MET BERT – mijn tante annie

Ton, je schreef in je Logboek (week 35) over Joop Admiraal die elke zondag naar zijn moeder ging omdat hij vond dat dat moest. Dat deed me denken aan mijn tante Annie, de enige zus van mijn vader die verder nog vier broers had. Daarom heette tante Annie in de familie ‘Zus’. 

  • Tante Annie

Tante Annie was haar hele leven ongehuwd en ze kwam vaak vanuit Amsterdam bij ons thuis in Voorburg logeren. Ik was erg op haar gesteld, ook omdat ze dingen deed die eigenlijk niet mochten. Ze plukte uit de tuinen bloemen en trakteerde mij vaak op taartjes bij bakker Krul. Tante Annie was tijdens haar werkzame leven directrice geweest van de bibliotheek in Amsterdam.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT – mijn tante annie”