IN GESPREK MET BERT HERMANS – adoptie

Beeld: Getty

EEN RECHT

Al in het Romeinse recht was adoptie bekend. Daardoor konden nieuwe leden in een familie worden opgenomen waardoor voortzetting van het geslacht verzekerd was. Zelfs de kinderbeschermingsgedachte was onder keizer Justinianus geïntroduceerd, waarbij werd onderzocht of de adoptie wel gunstig was voor het kind. Later is in ons land in de Code Napoléon van 1811 de beperkte adoptie (adoptio minus plena) uit het Romeinse recht overgenomen, maar bij de totstandkoming van het Burgerlijk Wetboek in 1838 weer verdwenen. Na de Tweede Wereldoorlog leidde het grote aantal oorlogspleegkinderen weer tot de vraag of er toch niet weer een adoptieregeling tot stand zou moeten komen. In 1956 werd de adoptie als kinderbeschermingsmaatregel weer in de wet geïntroduceerd.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – adoptie”

IN GESPREK MET BERT HERMANS – een republikein

Hoi Ton.

In jouw logboek van week 8 zie ik Joep van ’t Hek het koningshuis ’tragische poppenkasten voor de sprookjesgelovers’ noemen.

Bij het Koningshuis moet ik vaak denken aan mijn voorvader, Stephanus van Langen, geboren in Leiden in 1758 en overleden te Breda in 1847, een echte republikein. Uit zijn huwelijk met Christina de Loos werden zes kinderen geboren, waaronder Cornelia van Langen (1794) en Cornelis van Langen (1800). Cornelis is op 7 jarige leeftijd tragisch omgekomen in 1807 tijdens de beruchte ontploffing van het kruitschip aan het Rapenburg. Cornelia trouwde met mijn betovergrootvader Johannes, Jacobus Hermans.

Johannes, Jacobus Hermans


Stephanus van Langen, een bet-bet overovergrootvader dus, was radicale (democratische) patriot, die in 1798 deel uitmaakte van het Uitvoerend Bewind dat na een staatsgreep aan de macht kwam.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – een republikein”

IN GESPREK MET BERT HERMANS – het spuikwartier (2)

ACHTER DE GEVELS

Bert Hermans. Panorama Den Haag. Olieverf op linnen.

Hoi Ton.

Mijn ervaringen met het Spuikwartier, zoals jij dat in jouw blog schetst zijn nogal uiteenlopend. Door de tijd heen bezocht ik daar verschillende gebouwen. Opvallend is dat met mij andere ex-collega’s meldden dat de gebouwen vaak niet goed op de gebruikers waren afgestemd. Ervaringen die overigens niets afdoen aan de bijzondere architectuur van dit gebied.

JUSTITIE

Als beginnend jurist kwam ik vaak bij het ministerie van Justitie, een ministerie waar ik wel wat mee had, ook al omdat mijn vader daar vroeger als Raadsaviseur had gewerkt. Hij ging vroeger meestal op de fiets naar zijn werk (toen nog aan het Plein), maar ik herinner me nog goed dat hij op het laatst, toen hij al ziek was, door een chauffeur van het ministerie thuis met de auto werd opgehaald en het meest imponerende vond ik dan dat die chauffeur voor hem bij het instappen salueerde.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – het spuikwartier (2)”

IN GESPREK MET BERT HERMANS – burgemeester

KLAAS TAMMES

Hoi Ton,

Je schrijft terecht dat de positie van de burgemeester steeds aan verandering onderhevig is geweest. Voor een deel heb ik dat ook zelf ervaren. Eerst als lid van de gemeenteraad in Beuningen (Gld.) waar ik eind jaren ’60 en begin jaren ’70 als fractievoorzitter van D’66 in de gemeenteraad zat.

Mijn goede vriend Klaas Tammes had daar voor de verkiezingen van de gemeenteraad bij de samenvoeging van de voormalige gemeenten Ewijk en Beuningen een afdeling van D’66 opgericht en hij was toen ook de beoogd lijsttrekker. Helaas voor hem ging dat door persoonlijke omstandigheden toen niet door en als nummer 2 op de lijst mocht ik de kar toen trekken.… VERDER LEZEN “IN GESPREK MET BERT HERMANS – burgemeester”