Beelden. ‘De Meelfabriek’
De Meelfabriek De Sleutels is een industrieel complex dat bestaat uit verschillende grote gebouwen. Hier werd ooit meel geproduceerd en de verschillende soorten graan werden per boot aangevoerd over de aangrenzende singels. De stoommeelfabriek werd in 1860 opgericht en moest in 1988 om bedrijfseconomische redenen de deuren sluiten. De fabriek was een voor die tijd hypermoderne stoommeelfabriek. De eigenaars maakten gebruik van de nieuwste technieken, zoals het pneumatisch lossen van graan en installeerden als een van de eerste bedrijven in Leiden elektrische verlichting. Na de Tweede Wereldoorlog maakte de fabriek een periode van grote bloei door. Eind jaren vijftig produceren 150 productiemedewerkers dagelijks 420 ton bloem, goed voor 750.000 broden. Hiermee werd voorzien in de behoefte aan meel van ca. twintig procent van de Nederlandse bevolking. Een goede beschrijving van dit Leids Industrieel erfgoed is te vinden op Wikipedia.
Herkenbaar in Leiden is de Stijl. Zo hier aan de gevel van de Meelfabriek. Deze schildering is van de Russische kunstenaar El Lissintsky (1922).
Wat er uiteindelijk met de gebouwen op het terrein van De Sleutels moest gebeuren was lange tijd onzeker. Het complex verdeelde de Leidse bevolking: een groot deel van de bevolking was voor volledige sloop, een ongeveer even groot deel was voor al dan niet gedeeltelijk hergebruik. Groot voorstander ván behoud was de Stichting Industrieel Erfgoed Leiden (STIEL), die een belangrijk factor was in het uiteindelijk behoud. In het geval van de Leidse Meelfabriek wordt de begane grond van het oude Molengebouw en het Riffellokaal de plek voor bijzondere winkeltjes, galeries, open werkruimtes voor kunstenaars, een ambachtelijke food markt, originele shop-in-shop concepten, noem maar op. Naast ruimte voor winkels, galeries en horeca is er in verscheidene gebouwen van De Meelfabriek kantoorruimte beschikbaar voor creatieve bedrijven, ruimte om elkaar te ontmoeten en samen te werken. Geen klassieke kantoren, die zijn er al genoeg in Leiden, zo wordt gesteld. [1]
[1] https://www.youtube.com/watch?v=TrO_2btR2Lo (TV West)
De oude gebouwen wordt nieuw leven ingeblazen en nieuwe gebouwen worden toegevoegd
Meelfabriek tuin. Artist Impressie.
De Meelfabriek ligt voor een deel van de oude vestingwerken om de stad Leiden uit 1659. De structuur hiervan is nog goed zichtbaar. Verschillende partijen in Leiden werken nu samen om van de vestingwerken een groene gordel en wandelroute om de stad te maken. De tuin van de Meelfabriek, die ontworpen wordt door tuinarchitect Piet Oudolf, maakt hier onderdeel van uit. De zes kilometer lange singel wordt in de toekomst ook door de Meelfabriek benut: ook over het water kunnen mensen dan hun weg naar de Meelfabriek vinden.
- VOETNOOT
SINGELPARK
‘Leiden has acknowledged the most important park concept of our time: the Singelpark will become an attractive ring of interlaced parks wrapped around the heart of the historic inner city. From NewYork to Singapore, the phenomenon of the ‘linear park’ is the 21st century response to our contemporary green needs: connectivity, breathing space, biodiversity. The Singelpark will become the one and only linear park that goes full circle: a single continuous space and ecological connection.’
Artist Impressions by LOLA + Francesco Garofalo (2012):
Prachtig gebouw en mooie foto’s. Ik zou het nog graag eens van binnen zien, maar of dat er nog van komt…
Binnenkort zal er vast wel een modelwoning in de Meelfabriek te bezichtigen zijn. Dan lopen we ook nog over de begraafplaats aan de Groene Steeg die in de schaduw van de Meelfabriek ligt en nemen we op ons uitje een deel van de Singelroute mee. Ik zie steeds meer verbindingsbruggetje verschijnen in de route. Het wordt steeds meer een doorgaande route over de vesting van Leiden.