DE FILM VAN OME WILLEM – amelie

EEN KLEINOOD

• 

• 

• 

• 

Bij een aantal scènes uit de film Amélie was het herkenning met een glimlach. Aan iedere vinger van haar (kinder)hand heeft ze aardbeien geschoven en eet ze het rijtje af. Gelijk weet ik uit mijn kindertijd de kersen te herinneren, twee aan een steeltje die ik achter mijn oren hing. In een restaurant bestel ik crème brûlée als toetje. Dan hoor ik Amélie in de film het gestolde suikerlaagje met haar lepeltje breken. En zo zijn er meer voorbeelden te bedenken van kleinigheden, van kleinoden zoals de luchtbolletjes van het noppenfolie die uitnodigen om open te drukken, waardoor er zo’n droog knalletje komt. Zoals het gestolde kaarsvet op mijn vingers om het even later er weer vanaf te peuteren; platte steentjes over het water laten scheren; een schelp tegen je oor drukken om de zee te horen ruizen.

• 

• 

• 

• 

• 

• LE FABULEUX DESTIN

Amélie is een gevoelige vrouw die zich na de bizarre dood van haar moeder heeft teruggetrokken in een breekbare wereld waarin de kleinste genoegens van het grootste belang zijn.  Zij is serveerster in Café des 2 Moulins, een klein café in Montmartre in Parijs. De uitbaatster is Suzanne, een voormalig circusartieste, en de gasten zijn kleurrijk. Amélie, die op dat moment 23 jaar oud is, leidt een eenvoudig leven. Ze heeft zoals gezegd plezier in kleinigheden als het breken van het suikerlaagje van de crème brûlée, het gooien van platte steentjes over het Canal Saint-Martin en het fantaseren over het aantal stelletjes in Parijs dat op dat moment een orgasme beleeft, een oorverdovend geluid klinkt op uit de achtergrond.

• BLIKKEN DOOSJE

Haar leven verandert op de dag van het overlijden van Prinses Diana. Door een reeks van gebeurtenissen die volgen na haar schok over het nieuws, ontdekt ze een klein blikken doosje achter een plint in haar badkamer. In dit doosje zitten herinneringen van een jongen die decennia voor Amélie in het appartement heeft gewoond. Hierdoor gefascineerd gaat ze op zoek naar deze inmiddels volwassen geworden persoon om hem het doosje terug te geven. Ze komt met de hulp van een oude kunstschilder en het schilderij Le Déjeuner des canotiers van Pierre-Auguste Renoir, dat hij kopieert, achter de ware identiteit van de jongen. Ze plaatst het doosje in een telefooncel en belt naar deze telefoon als de man langsloopt, zodat zijn aandacht getrokken wordt. Nadat hij het doosje geopend heeft komen de herinneringen aan zijn jeugd weer terug. 

• 

• 

Wat vond de oude man aan herinneringen in zijn doosje terug?

• LA BOITE AUX SOUVENIERS

-Cyclistes en étain.

-Jeu de 36 cartes ‘made in China’ gagné dans une fēte lorraine.

-Cartes postale de la Suisse.

-Massarati 2,5 litres aux couleurs de l’écurie belge.

– Just Fontaine, meilleur buteur de la coupe du monde 1958 en Suède avec treize buts.

---

• Wie heeft er niet zo’n doosje ergens staan, in de linnenkast, op zolder of weet in gedachten wat er in zo’n doosje aan kleinigheid zit ?